Het jaar 2020…

Het jaar 2020 leek een heel goed jaar te worden. Met de aanmelding van mijn nieuwe opleiding in zicht en een ontzettend leuke baan bij de Railcatering zou het goed komen. Ik zou meer gaan oppassen op Sterre en heel erg aan mezelf gaan werken. Het leek even goed te gaan, maar toen was het maart 2020.

Het coronavirus waar we zo veel last van hebben gehad dit jaar stond voor de deur. Waar het begon in China is het ook bij ons terecht gekomen. Ineens ging Nederland op slot. Scholen gingen dicht, kappers, theaters, musea en dergelijke ook en het openbaar vervoer werd alleen voor noodzakelijke reizen. In één dag tijd werden twee van mijn hobby’s, zwemmen en reizen met de trein, ontnomen. Dat is heel erg pijnlijk geweest.

Via via ben ik in een groepsapp terecht gekomen. In die groepsapp zitten mensen van allerlei kanten en leeftijden. We steunen elkaar in deze moeilijke tijd. Sommigen wonen dichtbij, anderen weer ver weg. Een poging tot het krijgen van een date via Tinder (ja, echt waar) mislukte. Jammer. Het was de ene tegenslag na de andere. Het duurde maar langer en langer en ineens was daar de verjaardag van mijn pas overleden opa. Dat kwam als een klap naar binnen. Even leek het een positieve draai te krijgen, tot ik een paar dagen later ging werken bij AH to Go in Zwolle en er even verderop iets vreselijks gebeurde.

Ik heb in mei een verhaal geschreven over een van onze collega’s. Ik was die dag aan het werk en hoorde berichten over een aanrijding in Hooghalen. Een collega die velen goed kende was bij een aanrijding ineens het leven ontnomen. We hebben diep in rouw gezeten door het verlies van onze dierbare collega. De tijd stond even stil. Ondanks de corona pandemie en de daarbij horende maatregelen is alles op alles gezet voor een prachtige uitvaart. Een aantal van mijn NS collega’s stonden in een erehaag en onze collega werd herdacht op m.eerdere stations. Toen werd ook voor de buitenwereld duidelijk hoe hecht de NS familie is.

De zomer volgt. Na de versoepelingen leek het de juiste kant op te gaan. Ik voelde me fitter, sterker en kwam weer uit mijn dip. Het thuiszitten en weinig kunnen werken door corona heeft toch schade aangericht. Ik dacht er helemaal uit te zijn geklommen tot ik instortte. Mijn wereld zakte in. Ineens moest ik schreeuwen om hulp, zoals vele anderen. Het waren twee moeilijke maanden, maar met de juiste mensen om me heen ben ik er door gekomen.

Over die juiste mensen gesproken, ik heb nogal wat banden opgebouwd. Het was een tijd van komen en een tijd van gaan met mensen die veel voor me betekend hebben. Het is onvoorstelbaar om de feestdagen zo sober te moeten vieren. Nog erger werd het toen bekend werd dat we weer thuis kwamen te zitten. Nu met grotere gevolgen. We hebben te horen gekregen dat ons werk gaat veranderen. Een grote verandering die iedereen in shock heeft gebracht, maar wat een geweldig team hebben wij. Het was heel lastig en gaf veel onzekerheid, maar door één persoon kon ik door. Iemand die me liet zien dat het leven niet alleen maar ellende is. Met deze persoon vier ik de feestdagen. Samen, want veel gezelligheid mag helaas niet.

Op oudjaarsavond hebben veel mensen het over voornemens. Wat willen we verbeteren aan onszelf? Gaan we het volhouden en nog belangrijker hoe gaan we het doen? Wat zijn onze doelen? Waar halen we support vandaan? Ik heb mezelf voorgenomen om beter op mezelf te letten. Misschien iets zuiniger met mijn geld omgaan en laten zien aan één iemand dat die persoon veel voor me heeft gedaan, dat zal blijven doen en ik dat enorm waardeer. Eerst gaan we deze oudjaarsavond door, starten we het nieuwe jaar en dan, op maandag 4 januari, komt de eerste post van het jaar. De eerste post van het jaar is er niet zomaar eentje. Het is er eentje waarin ik je ga meenemen in een nieuw avontuur.

Dat gaat er dus komen, maar eerst het nieuwe jaar goed beginnen. Ik hoop voor iedereen dat het, ondanks de regels omtrent corona, toch een fijne oudjaarsavond wordt en wens iedereen een gelukkig en gezond 2021. Laten we hopen dat 2021 een beter jaar wordt dan 2020.