Op weg naar beter

Het is woensdagmiddag als ik in de trein stap. Onderweg naar mijn eindbestemming. De intercity rijdt net weg dus ik besluit naar de sprinter te lopen. De sprinter is misschien een minuutje of tien langzamer dan de intercity naar Groningen maar dat is niet erg. Als mij dat een wachttijd van dertig minuten bespaart, waarom niet? Lekker warm zitten en met stopcontacten in zowel de eerste als tweede reisklasse. Dat is geen overbodige luxe.

Wanneer ik aankom op het perron zie ik dat de trein al klaar staat. Ik neem plaats in deze trein, doe mijn telefoon aan de oplader en ik ga muziek luisteren. Dat doe ik heel vaak in de trein. Met muziek in mijn oren kan ik mijn gedachten even loslaten, ik word of blijf vrolijk en ik haal met een goed gevoel mijn bestemming. Op het moment dat we bijna gaan vertrekken hoor ik de automatische omroep iedereen welkom heten in de trein. Dit keer hoor ik iets nieuws. Normaal gesproken hoor ik “Welkom in de sprinter naar Meppel, Assen en Groningen” maar vandaag hoorde ik “Welkom in de sprinter naar Meppel, Assen, Groningen.” Dat is een afwijking in de automatische piloot, die trekt mijn aandacht.

Als we bijna bij Meppel aankomen besluit ik mijn oortjes even uit te doen. Door de afwijking die mij opviel ging ik nadenken en kwam ik ineens in mijn gedachten tot de conclusie dat Jasmijn in deze sprinter de mensen niet meer informeert maar iemand anders. Ik weet waar het punt ongeveer zit waarin de omroep gestart word. Als we daar komen dan hoor ik ineens een hele frisse stem. Waar Jasmijn best wel hard overkwam en je duidelijk kon horen dat het een computerstem is, hoorde ik nu ineens een stem die nieuw is. Het is een stem waar ik blij van word. De articulatie is goed, de toon komt goed over en het is goed te verstaan door al het gepraat in de trein.

Als we stilstaan in Meppel en bijna gaan vertrekken roept deze nieuwe frisse stem om. “Beste reizigers, welkom in de sprinter naar Assen, Groningen”, klinkt door de intercom van de trein. Eerst dacht ik even dat het ingesproken was door een persoon. Maar dat blijkt niet zo te zijn als ik dezelfde ‘fout’ in de text-to-speech weer constateer die ik in Zwolle ook al opgemerkt had. Het is een foutje dat alleen opvalt als je er op let. De stem komt prettig over en daardoor zal het veel reizigers niet opvallen. Ik besluit één oortje uit te doen tijdens de rest van de reis. Ik ben erg benieuwd hoe deze nieuwe stem de andere stations uitspreekt tot aan Groningen en ik wil ook graag weten hoe deze stem heet.

Terwijl de trein rijdt probeer ik er via Twitter achter te komen hoe deze stem heet. Het is een zoektocht naar de naam want niet veel mensen weten dit heb ik het idee. Gelukkig weet uiteindelijk na wat ‘vingertjes wijzen’ op Twitter met de vraag iemand het antwoord. De naam van deze stem is Tessa. Tessa gaat Jasmijn dus vervangen in de automatische omroep. Tessa weet goed hoe ze de stations op dit traject moet uitspreken. Om mijn complimenten aan mijn werkgever te geven hierover, besluit ik tussen de stations Groningen Europapark en Groningen een video te maken waarin de stem te horen is. Ik ben er fan van en ik weet zeker dat er meer zijn. De video heb ik gedeeld en de positieve reacties stromen erover binnen. Dit is iets wat heel erg gewaardeerd wordt. Tessa zal waarschijnlijk nog niet overal alles goed omroepen maar dat komt vanzelf. Alles op z’n tijd.

Welkom Tessa. We zijn blij dat je er bent. We gaan jou de komende jaren veel horen in de treinen. Eerst in de SNG en als de tests afgerond zijn en de feedback doorgevoerd is mag jij ook de FLIRTS van NS gaan bedienen. Ik kan niet wachten tot ik jouw stem mag horen in deze treinen en ik heb gemerkt dat ik niet de enige ben. We gaan Jasmijn wel missen. Ondanks haar spraakfouten konden we er erg om lachen. Daarom vinden we het erg aardig van je dat Jasmijn nog namens het toilet mag spreken. Tot snel Tessa!