Vaderdag; Anders dan anders

De vogeltjes fluiten door de straten zoals iedere ochtend. Dat begint in de zomer wat vroeger dan in de winter, maar als ze fluiten dan zijn ze er. Een mooi geluid wat van buiten komt. Eigenlijk zijn de vogels de wekker waar heel veel mensen op zondag doorheen willen of kunnen slapen. Zelf doe ik dat ook, maar ik hoor de vogels wel heel zachtjes als ik niet zo diep meer slaap. Daar word ik wel blij van. Terwijl ik slaap, hoor ik ook af en toe een voetstapje door het huis gaan. Waarschijnlijk iemand die naar de WC gaat of even naar beneden loopt. Ja, ook dat gebeurt gewoon. Op vaderdag of moederdag gaan kinderen niet zomaar naar beneden. Veel kinderen willen dan een ontbijtje maken op bed voor hun ouders. Als ouder zijnde doe je maar even of je het niet hoort, maar stiekem hoor je het wel. Sterre, mijn lieve oppaskindje, doet dat ook altijd voor haar moeder. Op moederdag heb ik toen ze vier jaar oud was samen met haar beneden gestaan om een goed ontbijtje te maken.

Datzelfde zou zij, net als vele andere kinderen, het liefste twéé keer per jaar doen. Op vaderdag en op moederdag. Helaas is zij één van de kinderen die geen vader heeft. Daarom is het voor haar extra fijn als iemand er voor haar is. Nou ben ik niet haar vader, maar ik weet wel dat zij dat wel zo ziet. Dat is begrijpelijk als je niet anders weet. Dat ze daarom blij is dat ik hier ben op vaderdag snap ik heel goed. Het is ook heel voorspelbaar dat ze dan met mama iets van plan is te doen. Toch merk je daar weinig van. Niet even wakker maken als je ontbijt heb maar gewoon in het logeerbed kruipen en stil blijven liggen tot ik wakker word. Dat is iets wat Sterre wel vaker doet.

Rond de klok van negen gaan mijn ogen open. Doordat het gordijn een heel klein stukje open staat schijnt er een beetje zon in de ruimte. Ik leg mijn telefoon altijd aan de andere kant van het bed neer zodat ik er wat voor moet doen. Dan ben ik wat actiever op de dag. Met half open ogen draai ik richting mijn telefoon als ineens twéé puppyogen mij aankijken. Ik schrik me rot. Ik was niet alleen terwijl ik wel alleen ben gaan slapen. Als ik dan gelach hoor weet ik dat het Sterre is die hier zit. Bedankt voor de schrik meissie. Nu ben ik wel weer goed wakker, haha. Ik hoor haar nog lachen terwijl ze het bordje met eten pakt die ze samen met mama heeft gemaakt in de keuken. Ook dat is iets wat ze wel vaker doen als ik hier logeer, maar dat maakt niet uit. Ik weet dat Sterre vandaag daar extra behoefte aan heeft.

Terwijl ik dan rustig op bed zit te eten, wat eigenlijk niet mag maar af en toe dus wel eens gedoogd wordt, pakt ze ineens een cadeautje tevoorschijn. Ze weet dat ik een hekel heb aan cadeautjes maar toch elk jaar weer. Als ik het cadeautje open maak dan zie ik hoe goed ze weer opgelet heeft. Ze weet hoe gek ik ben van Hoodies voor in de winter. Dat is niet het enige. Ze weet ook dat ik altijd al een Pikachu liefhebber ben geweest en dat is ze zelf ook wel. Nu heeft ze samen met mama een Pikachu hoodie gekocht voor mij. Mijn hart smelt weer helemaal. Het is zo ontzettend lief dat ze dit voor me doet, maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet. Liefde voor een kind is niet te koop met ontbijtjes op bed, cadeautjes en leuke dingen doen maar stiekem vinden we het toch allemaal erg leuk.

Voor veel vaders is dit hoe de dag vandaag begint. Helaas is dat niet voor iedere vader zo. De vaders die ook vandaag hard moeten werken vroeg in de ochtend hebben dit niet. Maar er zijn ook kinderen die geen vader meer hebben en die hebben het vandaag extra moeilijk. Laten we ook eens aan deze kinderen, tieners en volwassenen denken. Het zijn namelijk niet alleen de jonge kinderen die zonder vader kunnen zitten, maar ook de wat oudere kinderen. De vaders en moeders die vandaag hun kind extra hun best zien doen. Dat is ook bij mij in de familie vandaag goed te voelen. Mijn tweede vader, mijn opa, die er vandaag niet is. Geen bezoek meer van de kinderen en kleinkinderen, geen lieve opa meer die blij word van iedereen.

Vaderdag is een mooie dag om trots te zijn op je vader, je bonuspapa of je opa. Vergeet alleen niet dat ook volwassenen het moeilijk kunnen hebben vandaag. Daarbij sta ik vandaag extra stil bij de pijn die mijn vader voelt, maar ook mijn oom Nico en mijn andere oom Frank. Mijn ooms die niet bij mij in de buurt zijn, maar wel de pijn voelen die hun broers vandaag ook hebben. Hun vader is er niet meer. Hetzelfde voor mijn tante Coby en tante Joke. Een pijn die ik zelf niet heel goed ken, maar eigenlijk ook weer wel. Als mijn vader hard aan het werk was om mij te kunnen onderhouden dan stond opa voor mij klaar. Opa was, is en zal altijd mijn tweede vader blijven en ik denk dat ik niet de enige ben. Mijn lieve nichten, hun vriendjes en mijn neef zullen deze pijn ook voelen. We zeggen allemaal wel opa, maar opa is een synoniem voor grootvader, waar weer vader inzit. Wij delen allemaal het verdriet van onze vaders. Eén echte familie, dat zijn wij. Dicht bij elkaar of ver weg, we hebben het allemaal moeilijk. Vandaag zal het bezoek aan mijn vader daarom ook anders voelen dan de afgelopen jaren. Het wordt niet alleen maar mijn vader in het zonnetje zetten, maar ook samen met hem het verdriet delen die de afwezigheid van zijn vader aan hem geeft.  

Vandaag brand ik een extra kaarsje. Elke zondag laat ik een kaarsje branden voor mijn opa, maar omdat vandaag vaderdag is branden er vandaag twéé. Het eerste kaarsje is voor mijn opa, omdat ik mijn opa ontzettend mis. Het andere kaarsje is voor iedereen, uit welke familie dan ook, jong of oud, die zijn vader, grootvader, of man ontzettend mist omdat ze niet meer bij hen zijn.