Altijd al een keer willen omroepen

Lieve reiziger,

Het is vrijdagavond 13 januari en ik bevind mij op de intercity van Rotterdam naar Amsterdam als ik jou tegenkom tijdens mijn serviceronde. Samen met een goede vriendin van jou zit je op de vierzits bij de deur. Toevallig zit daar een plek waar ik ga omroepen voor Den Haag Hollands spoor. Als ik klaar ben met omroepen durf je aan mij te vragen of jij het misschien ook een keer zou mogen doen. “Van mij mag het”, antwoord ik. “Maar ik ben niet alleen op deze trein dus ik ga dat even overleggen met mijn collega”, ga ik verder. Net voor we aankomen op Den Haag HS komt de collega. Ik vraag of het mag. Gelukkig voor jou vind mijn collega het ook geen probleem.

Omdat omroepen enige voorbereiding betreft raken we in gesprek over welke dingen belangrijk zijn om op te noemen. Jij straalt veel positieve energie uit en begint daarna vrolijk te vertellen over alles uit het dagelijks leven. Je vertelt over je studie die je gedaan hebt (Bedrijfskunde, toch? ?), Dat je trainingen geeft en nu een tussenjaar hebt. Het is vooral gezellig. Als je dan ziet hoe het zogenoemde vertrekproces in zijn werk gaat begin je over samenwerken op deze trein en dergelijke. Je geeft mij de indruk dat je dit ook wel leuk lijkt, dus vraag ik aan je waarom je niet Solliciteert. Wij zoeken immers genoeg collega’s.

Net voor Leiden Centraal besluiten we dat we jou als special guest van deze trein het station van Heemstede Aerdenhout laten omroepen. Terwijl ik jou dat vertel roept mijn collega om dat we aankomen op Leiden Centraal. Jouw vriendin gaat de trein verlaten en jij reist verder naar Amsterdam. Zij kan het mooie moment niet meemaken, maar je gaat een filmpje maken met je eigen telefoon.

Terwijl we wachten op toestemming om verder te mogen stel je veel vragen over het werk en laat ik nou net iemand zijn die al die vragen graag wil beantwoorden voor zover het kan. Dan blijkt dat we uit dezelfde regio komen, leuk! Je bedenkt je hoe leuk het kan zijn als je dan samen kan gaan werken op dezelfde trein. Je bent enthousiast, misschien ook wel een klein beetje omdat je aangeschoten bent, maar als je altijd zo vrolijk en enthousiast bent dan zal dit werk echt iets voor jou kunnen zijn.

Dat blijkt wel als we aankomen bij Heemstede Aerdenhout en je de omroep gaat verzorgen. Ik merkte een klein beetje zenuwen maar je deed het heel goed. Wij waren zeer tevreden. Je lette ondertussen goed op je tas. Daar zat een knalrode laptop in en die moest en zou bij jou blijven. Je was scherp op alles en iedere jongen die langskwam kreeg je aandacht. Zo ging de reis naar Amsterdam toch best wel heel erg snel. Maar ja, aan alles komt een eind.

Als we aankomen op Amsterdam Centraal dan nemen we toch een soort van afscheid. Je bedankt ons voor de gezelligheid onderweg en wij bedanken jou. Je geeft ons een knuffel, kijkt of je al je spullen bij je hebt en je loopt weg. Richting de stad om lekker thuis te gaan slapen. Je hebt mij, mijn collega en vele reizigers die je aangesproken hebt een leuke reis bezorgd. Je enthousiasme heeft laten zien wat je in huis hebt.

Tijdens het lopen naar de andere kant van de trein zie ik achter jou iemand aanlopen de roltrap op. Ik wilde voor zover dat kon toch even een oogje in het zijl houden voor de zekerheid. Deze persoon had jij niet door en wilde er langs, dus ik riep nog even naar beneden “Er staat iemand achter je” en gaf een knipoog. Je had het door, liet de andere reiziger erlangs en keek gelijk in je tas of je nog alles had. Scherp van je, heel goed dat je nog zo alert bent!

Het zal je misschien niet verbazen, maar naast dat mijn collega en ik bij jou bleven voor de gezelligheid, deden we dat ook uit voorzorg. Je hebt laten zien dat je heel goed jezelf kan redden maar om er zeker van te zijn dat jou geen nare dingen konden overkomen bleven we bij je. Ik hoop dat je deze reis (en vooral je mooie omroep) niet snel zal vergeten. Wie weet zie ik je snel weer een keer in de trein.